Ik heb weer te lang achter mijn computer gezet met de 1500 projecten die ik allemaal gaande heb. Administratie hoort er bij, maar ik kan er oprecht verdrietig van worden. Ik weet niet of de admin en ik ooit beste vriendjes zullen worden, maar het is een wezenlijk onderdeel van bedrijfsvoering. Dus bewaar ik het tot het laatste moment, zodat ik met tijdsdruk kan werken. Dan komt er namelijk wel werk uit handen.
Ik voel me wat ontstemd en kan er al de hele dag niet helemaal de vinger op leggen. Dus ik app Jasper. Iemand die ik een jaar geleden ontmoet heb en ontzettend veel leuke date's mee heb gehad. We zijn ook weekendjes weg geweest met gezamenlijke vrienden en elkaar talloze keren gezien. Jasper is leuk.... Hij ziet er facking lekker uit, is sociaal, vriendelijk en ontzettend makkelijk in de omgang. De laatste maanden is het contact wat verminderd. Steeds als ik vroeg of hij zin had om af te spreken kwam het niet uit of had hij geen zin om vooruit te plannen. Dat is écht zijn ding. Niets vastleggen, lekker vrij zijn en kijken waar hij zin in heeft. Weer zo een heerlijk eigenzinnig iemand. Ik duik weer mijn werk in en zie even later dat mijn scherm oplicht. Het komt hem niet zo uit, misschien volgende week ergens. Ik app terug dat ik volgende week alleen op de woensdag kan en dat we maar even moeten kijken.
Het feit dat hij aangeeft het voor zich uit te schuiven is voor mij helder. Hij heeft geen prioriteit om met mij af te spreken. Ons contact is veranderd en verminderd en ik voel me weer meer ontstemd.
Ik was zo ontzettend verliefd op Jasper. Verliefdheid op zich is niet zo spannend. Ik kan daar in mezelf wel mee omgaan. En onze 'relatie' heeft altijd wel een plafond gehad, waar ik bereid wel was om een stap verder te nemen. Het is wel jammer, maar ik respecteer en eer ook zijn keuzes. Dus laat ik het maar voor wat het is. Acceptatie en move on...
Omdat ik me wat minder goed voel ga ik kijken wat mijn vreugde zou vergroten, dus app ik Wil en Mel of ze thuis zijn voor een borrel vanavond. Hij zegt net een appje uitgedaan te hebben om te borrelen en vind het leuk dat ik ook kom. Ik gooi mijn kleren uit en duik mijn hardloop kleding in. Na het douchen spring ik vrolijk mijn auto in. Bij Wil en Mel kan ik altijd thuis komen. Kan ik mezelf helemaal zijn en voel ik me op mijn gemak.
Ik stap de woonkamer binnen en zie Jasper daar zitten met Maja, een andere vriendin van me. Van binnen rol ik met mijn ogen en ik zie dat hij zich even moet herschikken.
Ok... Hoe duidelijk wil ik het hebben. Jasper heeft geen interesse meer om met mij af te spreken en spreekt liever met anderen af. Oef... Dat raakt wel even. Dus ik voel dat, neem het tot me. Stap op hem af en geef hem een kus op de mond. Ik begroet iedereen en schuif aan en krijg een wijntje voor me neer gezet.
Jasper heeft zich herpakt en we praten uitgebreid bij. Altijd gezellig! Maja zit er bij en ik voel me wat meer ontspannen. We kletsen over van alles en nog wat en plannen ook een volgend feestje. Duidelijk is ook dat Jasper veel met Maja gedate heeft de afgelopen tijd. Ik neem weer even een momentje om te checken hoe ik dat vind en of ik er iets van vindt. Nee, eigenlijk niets... We zijn allemaal single we mogen allemaal onze eigen dingen doen. Er is nooit een exclusiviteit geweest. Ik mag Maja heel graag en ik gun haar alle geluk en plezier. Dus ik ben ok ermee. Ik ontspan nog meer en focus me op de fijne omgeving, samenkomst van mensen, de klets, onder de mensen zijn.
's Avonds kijk ik mezelf in de spiegel en zeg hardop tegen mezelf 'Genoeg'. Denkbeeldig sluit ik het boek dat ik met Jasper geschreven heb. De avonturen. De belevenissen. De reis. De intimiteit. De humor en vrolijkheid. Ik zet het in de kast en ben er dankbaar voor. Het was echt een goed boek!
In gedachten pak ik een nieuw boek voor me. Met honderden blanco vellen. De magie komt tevoorschijn uit de hoeken van mijn brein.....
So, what's next? Welk avontuur wil ik nu gaan beleven? Wie wil ik nu gaan ontmoeten? Wie gaat me nog meer vreugde brengen? Wie wil mij verwennen en uit eten nemen? Wie gaat er plezier in mijn dagelijks leven brengen? Wat is er nu nog meer mogelijk? En hoe gaat het beter uitpakken dan dat ik ooit voor mogelijk hield?